Grzybica skóry gładkiej to stosunkowo często występujące schorzenie, dotyczące jednak nieco mniejszej grupy osób, niż ma to miejsce w przypadku grzybicy skóry owłosionej. Zmiany skórne, towarzyszące tego rodzaju grzybicy, przyjmują charakter rumieniowo-złuszczający. Nierzadko chorobie tej towarzyszą również krostki oraz liczne pęcherze. Grzybica skóry gładkiej objawia się nagle i charakteryzuje ją ostry przebieg. Warto podkreślić jednak, że zmiany skórne znikają dość szybko, nie pozostawiając po sobie trwałych śladów. Grzybicę skóry gładkiej mogą wywołać zarówno dermatofity ludzkie, jak i zwierzęce. Na uwagę zasługuje jednak fakt, iż w wyniku zakażenia dermatofitami ludzkimi, zmiany są nieco łagodniejsze od tych, wywołanych przez dermatofity zwierzęce. W drugim przypadku bowiem przyjmują one postać zapalnych guzów, które pokryte są krostkami oraz pęcherzykami. Choroba dotyka zarówno dzieci, jak i osoby dorosłe.

Grzybica skóry gładkiej atakuje najczęściej ręce, dłonie oraz szyję. Charakterystycznym jej objawem jest przede wszystkim świąd. Wyróżnić można dwie dodatkowe odmiany tego rodzaju grzybicy, których występowanie wiąże się ze swego rodzaju odmiennymi objawami. Mowa tu o grzybicy przewlekłej skóry gładkiej oraz o grzybicy pachwin. Pierwsza z nich, jak sama zresztą nazwa wskazuje, ma długotrwały przebieg i występuje jedynie u osób dorosłych. Druga z kolei może przebiegać kilka miesięcy, a nawet kilka lat. Atakuje pachwiny, górne partie ud i pośladki.

Jakie są przyczyny grzybicy skóry gładkiej?

Za rozwój grzybicy skóry gładkiej odpowiedzialne są dermatofity, zarówno ludzkie, jak i zwierzęce. Do zakażenia grzybami dochodzi na skutek obniżonej odporności organizmu, która nie pozwala na pełnienie mechanizmów obronnych przez skórę. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi grzybicy skóry gladkiej może być stosowanie antybiotyków, glikokortykosteroidów, czy innych leków, przyczyniających się do obniżenia odporności. W grupie ryzyka znajdują się również osoby cierpiące na choroby wrodzone, bądź nabyte, wiążące się z niedoborem odporności. Do czynników sprzyjających infekcji można ponadto zaliczyć: zaburzenia hormonalne, uszkodzenia naskórka, czy nadmierną potliwość.

Charakterystyczne objawy grzybicy skóry gładkiej

Wykwity, pojawiające się na skórze, bez względu na swoją odmianę, czy lokalizację występowania, przyjmują bardzo podobną postać. Mają charakter dużych ognisk zapalnych o okrągłym kształcie. Występują przede wszystkim w obrębie twarzy, szyi, pachwin, pośladków, kończyn oraz klatki piersiowej. W przypadku grzybicy pachwin oraz w przewlekłej odmianie grzybicy skóry gładkiej, charakterystyczne są niewielkie grudki oraz pęcherzyki, pojawiające się na całej powierzchni. Wykwitom towarzyszy silny niekiedy świąd. Znikają one stosunkowo szybko, nie pozostawiając po sobie blizn.

Diagnostyka i leczenie

W przypadku zaobserwowania charakterystycznych objawów grzybicy, należy niezwłocznie udać się do lekarza, celem postawienia diagnozy i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia. W ramach diagnostyki przeprowadzany jest przede wszystkim szczegółowy wywiad lekarski. Konieczne jest ponadto przeprowadzenie badania fizykalnego, pozwalającego na ocenę występujących zmian skórnych oraz pobranie materiału potrzebnego do badania mikologicznego.

Leczenie grzybicy skóry gładkiej opiera się na terapii miejscowej oraz stosowaniu leków doustnych. Jednym z najczęściej wybieranych leków doustnych jest flukonazol, wykazujący silne działanie grzybobójcze. Lek ten może być wykorzystywany także w ciężkich przypadkach choroby. Ketokonazol to lek stosowany w postaci kremu, również wykazujący silne działanie grzybobójcze. Doustnie stosowana jest także gryzeofulwina, choć może powodować wiele skutków ubocznych.